Resmi İstatistiklerde Güven Sorunu: İngiltere ve ABD’de gerçek durum nedir? (Financial Times)

İngiltere

Veri bolluğu çağında yaşıyor olmamıza karşın, kimi yüksek profilli durumlarda bilgi eksikliği yaşandığı gözlemlenmektedir. İngiltere’nin iş gücü anketi (LFS) en çarpıcı örneklerden biridir. 2014 yılında hanehalklarının yaklaşık yarısı karşılık verirken, günümüzde bu oran beşte teğe yaklaşıyor. Bu düşüş, istatistiklerin oynaklık ve potansiyel önyargıya açık hale gelmesine neden olmuş, İngiltere Ulusal İstatistik Ofisi (ONS) inaktiflik ve işsizlik ölçümlerini “geliştirme etabındaki resmi istatistikler” olarak derecelendirmiştir.

İngiltere’deki ölçülen iş gücü inaktiflik probleminin bir kısmının data kalitesizliğinden kaynaklanıp kaynaklanmadığı ise merak hususudur.

Diğer işgücü piyasası göstergeleri, vergi kayıtlarından elde edilenler dahil, 2023 yazından 2024 ilkbaharına kadar olan periyotta LFS tarafından gösterilenlere kıyasla daha sağlıklı bir istihdam büyümesini işaret etmektedir. Fakat bu göstergeler özgür meslek sahiplerini kapsamaz ve işsizlik ile inaktiflik hakkında bilgi vermez.

ONS, LFS’nin örneklem büyüklüğünü artırma, karşılık verme teşviklerini güçlendirme ve yeni bir “dönüştürülmüş” versiyon üzerinde çalışma yoluyla sorunu çözmeye çalışmaktadır. Fakat bu, vakit içinde dengeli seriler elde etme gerekliliğini zorlaştıran yeni bir tehdit oluşturmaktadır. Anket tekniklerinde yapılan değişiklikler, bilgilerin manalı çıkarımlarını güçleştirmektedir.

Pandemi devrinde, yüz yüze görüşmelerin imkansız hale gelmesi ve yeni gerçek vakitli bilgi kaynaklarının ne kadar yararlı olacağı meçhullüğü, istatistikçilerin en büyük zorluklarından biri olmuştur.

Stanford Üniversitesi’nden Ryan Cummings ve Yale Üniversitesi’nden Ernie Tedeschi, Michigan Üniversitesi’nden gelen tüketici hassaslığı datalarının, çevrimiçi yanıtlayıcıya geçiş nedeniyle çarpıtıldığını öne sürmüşlerdir. Ayarlanmış bilgilere nazaran, bu yıl ilkbaharında hassaslık düşüşü yaşanmış üzere görünse de, gerçek durum o kadar berbat değildir.

Dünya değişirken, istatistikçilerin süratlice yakalayamadığı dönüşümler bilgi eksikliğine yol açmaktadır.

ABD

ABD’de ise resmi istatistikleri bozduğu düşünülen gerçek değişim, göçmen sayısındaki artıştır. Bu durum, Mevcut Nüfus Anketi’nde cevapların yüklü değerlendirilmesini etkilemekte ve işgücü piyasasının büyüme kapasitesini olduğundan daha düşük gösterebilmektedir.

Aynı vakitte, patronlara yönelik farklı bir anket, istihdam büyümesinin daha güçlü olduğunu göstermektedir. Bu bulmacanın çözülmesi ise 2030 yılına ve bir sonraki sayım datalarına kadar sürebilir.

Avrupa Birliği

Avrupa Birliği’nde ise İngiltere ve ABD’deki data güvenilirliği tartışmaları daha az barizdir. Berenberg Bank’tan Holger Schmieding, kimlik kartları ve Avrupa refah devletinin, birçok AB üyesinin nüfus büyüklüğünü daha yeterli denetim etmesini sağladığını belirtmektedir.

ING Research’ten Carsten Brzeski ise, işgücü anketlerine kıyasla işsizlik kayıtlarından elde edilen bilgilerin siyaset yapıcılar için daha kıymetli olduğunu söz etmektedir. AB’nin iş gücü anketlerindeki karşılık oranları ise İngiliz istatistikçilerin kıskanacağı düzeydedir.

Ancak, Eurostat’ın iş gücü anketlerine ait karşılık oranlarını üç yıllık bir gecikmeyle yayınlaması ve birtakım ulusal ajansların (Fransa ve İtalya gibi) daha aktüel data yayınlamaması, AB’nin data güvenilirliği konusunda temkinli olmasını gerektirmektedir.

Almanya, İspanya ve Portekiz’de son yıllarda güzelleşen cevap oranları, 2017’den bu yana süregelen düşüş trendini geri çevirmemiştir.

AB’deki cevap oranlarındaki düşüşün neden olduğu zorluklar, Avrupa’nın sonlu rakip data kaynakları nedeniyle daha da belirginleşmektedir.

Amerika ve İngiltere’deki meseleler, farklı istatistiklerin çelişkili kıssalar anlatmasıyla ortaya çıkmıştır.

Önceden bildiğimizden daha az şey bilmek, gerilim yaratmaktadır. Tahminen de daha sakin bir hayatın sırrı, daha az şey bilmekte yatmaktadır.